Ik ga in de tegenaanval

Lieve schatten,

m'n man is vroeger al eens getrouwd geweest en heeft daaruit 2 zonen (voor degene die me nog niet zo goed kennen). Meteen sloot ik die kinderen in m'n hart, omdat het kinderen van m'n man waren. Maar een gebroken huwelijk betekend ook een ex. In het begin werden we vriendinnen van elkaar en toen we in Borgerhout woonden is zij met haar nieuwe partner boven ons komen wonen. Quasi elke dag kwamen ze op de koffie en ik had er geen enkel probleem mee. M'n stiefzoon heeft het me niet gemakkelijk gemaakt, hij luisterde van geen kanten, was agressief tegenover me en uitspraken zoals "je bent m'n moeder niet, je hebt me niets te zeggen, de enige waarmee ik rekening hou is papa" waren er ook niet vreemd aan. Maar ik bleef van hem houden, zelfs na de schoppen, die ik in m'n zwangerschap kreeg. Na de geboorte van Robin besliste de ex dat haar jongste zoon weer bij haar zou gaan wonen. Ik sukkelde ondertussen met een depressie. Op 30 juli is m'n stiefzoon hier (we wonen nu al 2 jaar in Blankenberge) met z'n moeder en stiefvader vertrokken. Ik heb enorm gehuild bij het afscheid. Na 3 weken wilden ze hem al terug brengen, maar dat wou ik niet. Ik wou eerst uit m'n depressie geraken. Is het dan egoïstisch van me, dat ik voor één keertje aan mezelf denk? Ik zit ook op Facebook en daar mocht ik niets over m'n stiefzonen plaatsen van m'n man en ik respecteerde dat. Zondag schreef ik op het prikbord naar de familie en peter en meter van Thomas, dat hij ziek was en toch naar de klas wou. Opeens kreeg ik de volle laag van de stiefvader van A. Eerst werd ik uitgescholden voor kieken enz. en ik verwijderde, die berichten (heb ze wel nog in m'n mailbox staan). Bovendien was het maar Thomas, die telde, want ik schreef nooit iets over A. en een echte moeder zou ik nooit worden of zijn, als ik de kinderen als goederen behandelde. Ik blokkeerde de stiefvader van A. en de moeder van A. Ik zou m'n kinderen als goederen behandelen? Zij wilden A. na 3 weken terug brengen, maar hij is ook geen gebruiksvoorwerp dat je na 3 weken terug naar de winkel brengt, als het niet aan de eisen voldoet. Het is zo als zij ginds hun zin niet krijgen, dat ik de slechte ben en wordt er gedreigd dat we A. niet meer mogen zien, terwijl m'n man wel de biologische vader is. Nadat ik hen beide op Facebook geblokkeerd had, werd ik uitgescholden op m'n gsm (mobieltje). Ik zou Thomas als baby laten huilen hebben, om aan de computer te kunnen zitten. Ja, ik zat overdag aan de computer naast m'n stiefzoon, die reken- en taaloefeningen moest maken en ik moest toezicht houden of hij het wel goed maakte. Maar ik heb Thomas GEEN moment aan z'n lot over gelaten en ben altijd een fiere mama geweest. Ik vind dat ze in hun beschuldigingen te ver gegaan zijn en heb contact opgenomen met m'n advocaat. Bovendien heb ik aan m'n vroedman in een mail gevraagd wat zijn bevindingen waren over mij als moeder. Was ik een goede mama of verwaarloosde ik Thomas? Dit was z'n antwoord:

Dag Ann,
 
Ik kan natuurlijk alleen maar spreken over de periode dat ik jou thuis heb opgevolgd na de geboorte van Thomas... Weet je nog? Ik kwam toen gedurende enkele weken na de geboorte bij je thuis om je wat te tips te geven rond de (borst)voeding. Tijdens die periode vond ik zeker dat je een mama was die zorg droeg voor haar kind en er het allerbeste mee voorhad. Van verwaarlozing was er totaal geen sprake. Zijn er dan mensen die dat wel vinden?
 
Groetjes,
 
Tom

Tom bevestigd dus beroephalve, hoe ik als moeder was (ben) en dit is een officiële verklaring van een vroedman. Ook m'n schoonfamilie, die op de hoogte is van alle beschuldigingen, zeggen dat ik een hele goede mama ben en m'n kinderen nooit verwaarloosd heb. Ik ben de valse beschuldigingen van de andere partij zo beu. Ik kan veel, heel veel verdragen, maar teveel is teveel. Hun dreigementen dat we A. niet meer mogen zien, daar gaat de advocaat ook iets mee doen, want wij hebben het recht om A. te zien. De ex en haar bijzit willen het hard spelen, dus mogen zij het hard terug verwachten, zeker van mij. Natuurlijk verwachten zij niet dat ik een advocaat onder de arm zou nemen. Het eerste jaar dat we hier in Blankenberge woonden, heeft de ex welgeteld 3x naar haar zoon geïnformeerd, is dat dan een goede mama? Ik vind dat het welletjes is geweest, als zij hun zin niet krijgen, dan ben ik de slechte, dan ben ik de boze stiefmoeder uit het sprookje van Sneeuwwitje. Het is niet de eerste keer dat ik door hun valselijk beschuldigd wordt en dat moet stoppen, vandaar een advocaat en zullen ze misschien eindelijk eens beseffen dat ik niet meer met me laat sollen. Ze zijn in hun beschuldigingen te ver gegaan!

Ik wil niet dat deze blog discussies op gang brengt. Ik wil gewoon m'n verdriet kwijt, die die hele heisa met zich heeft meegebracht. Thx meiden, om m'n klaagblog te lezen en thx aan de meiden die me op Facebook hebben gesteund.

Love you all,

xxx